اندازه‌گیری همسویی راهبردی سازمانی: رویکرد پویایی سیستم‌

شرط بقا در محیط به‎شدت رقابتی امروز، کسب مزیت رقابتی است. از منابع مهم کسب مزیت رقابتی ایجاد و ارتقای همسویی راهبردی است. همسویی راهبردی به لحاظ ماهیتی، مفهومی کیفی و انتزاعی است و یک مفهوم کیفی تا زمانی که کمّی‎نشده و تعریف عملیاتی از آن صورت نگرفته، از چندان ارزش کاربردی برخوردار نخواهد بود. این مقاله با مبنا قراردادن یک فرمول عمومی و اتخاذ رویکرد سیستم‌های پویا، مدل نهایی اندازه‌گیری همسویی راهبردی سازمان را به‎دست می‌دهد. با استفاده از روش دلفی و گروه کانونی ترکیب نهایی متغیرها، ابعاد و مؤلفه‌ها مشخص شدند. از روش پویایی‌شناسی سیستم‌ها برای شناسایی و تعریف مفروضات پویا و چرخه‌های علّی استفاده شد. مطالعه به لحاظ روش‌شناسی از نوع آمیختۀ اکتشافی است که در آن دو دسته از داده‌ها به‎صورت مدارک و مستندات تاریخی و دیگری، داده‌های دست اول از پرسشنامه‌ها استفاده شده‎اند. با اجرای مدل در یک نمونۀ موردی، اعتبار آن به تأیید رسید و اندازه‌گیری مقدار همسویی راهبردی در آن انجام گرفت. خروجی‌های مدل نشان داد که از آن می‌توان به‎منزلۀ یک سیستم ارزیابی و بهبود عملکرد راهبردی پویا استفاده کرد.